پنجشنبه هشتم آبان ۱۴۰۴ | 21:57 | فاطمه محمد علی زاده -
توی این دو ماه گذشته این سومین باریه که پنچر کردم دیگه شَکَّم کامل شده که حتما یه نفر پنچرش می کنه و اگر نه این حجم از پنچری غیر طبیعیه میدونم ماه هیچوقت پشت ابر نمیمونه میدونم گذر زمان دست های پشت پرده رو ، رو میکنه و میدونم با صبر و توکل همه چیز جفت و جور میشه و میدونم مطمئنا میشه اون آدم رو پیداش کرد سخت نیست گذر زمان هر چیز جزء رو که نقطه ی کور و تاریک داره رو روشن و شفاف می کنه ولی تا اون زمان یه دغدغه ی فکری به دغدغه های فکری دیگه م اضافه شده زیاد بهش فکر می کنم که کیه چرا اینکارو میکنه لحظه ای به عواقب کارش فکر می کنه..؟ اصلا میدونه یا که فکر می کنه این کارش علاوه بر آسیب مالی ممکنه باعث آسیب جانی بشه..؟
فکر نکنم..
تا روزی که دستش رو بشه خدایا تو به خیر کن..
همیشه برای خودم نوشتم حالا وقتشه برای شما بنویسم..