خاله زنک

تقریبا چهار روزه که درگیره اینستاگرامم ، اینستاگرام صفحه م رو داره میبنده فکر می کنه که من رباتم میخواد صفحه منو ببنده آخرش امروز مجبور شدم از خودم سلفی بگیرم شبیه متهمای سابقه دار از جلو ، از راست ، از چپ سلفی گرفتم فرستادم تا اطلاعاتم آپلود شد خودم هنوز نمیدونم چیکار کردم که صفحه م رو داره میبنده ولی حتما یه جایی ، یه وقتی که حواسم نبوده انگشت توی چشمش کردم..

😆🤣🫡

بگذریم..

امروز صبح حجم کار سبک بود اما بعدظهر حسابی سنگین شده بود سبک باشه یه دردسره سنگینم باشه یه دردسر دیگه ست سبک باشه نمیدونی زمان رو چطوری بگذرونی الکی به چپ و راست می ری که وقت بگذره سنگین باشه کمر خم می کنی هر کدومش یه درد جداست به وقتش باید مدیریتش کرد و گذروند..

😬

پارت دوم فلافل خونگی رو دارم درست می کنم به خاطر شوری مواد اولیه ش یه کمی تغییرش دادم یه پیاز بزرگ توش رنده کردم و چها پنج قاشق غذاخوری سبزی خورد کرده رو بهش اضافه کردم باز یه کمی بهش زرد چوبه زدم و حالا منتظرم آماده ی خوردن بشه بشینم بخورمش ببینم باز شوره یا نه اوکی شده..🥱🥱

ولی فکر می کنم دیگه اوکی شده حسابی مخلفاتش رو زیاد کردم که شوریش گرفته بشه ظاهرش که بد نیست..🫠😁😊

داروخانه امروز شلوغ بود انقدر شلوغ که ترجیح میدم در موردش حرفی نزنم الان هم میخوام یه قُلوپ چایی بخورم بعدشم میخوام بگیرم بخوابم خیلی خسته م شبتون به خیر..🫡

فاز گرفتم فلافل خونگی درست بکنم رفتم نخود گرفتم با وسواس پاکشون کردم و ریختم توی یه ظرف متوسط و بعد روش آب داغ فراوون و نمک زیاد ریختم یه چند ساعتی که ازش گذشت نخودارو آب کش کردم و روش آب سرد ریختم بعد پیاز و نخود رو با همدیگه ریختم توی میکسر ، خوب که میکس شد ادویه جات رو بهش اضافه کردم تا اینجا همه چی عالی بود سر و شکلش ، رنگ و فرمش ، شکیل بودنش ، یعنی دارم بهت میگم همه چی عالی بود تا وقتی که خوردمش دیگه همه چی عالی نبود نیمه عالی هم نبود همه چی شور بود نمک دیگه ، نمک از دستم در رفته بود یه کمی بیشتر ریختم یه کمی که نه خیلی بیشتر ریختم😬 شور شد یه کمی که نه خیلی شور شد یعنی من واسه ناهار دو تا تیکه رو خوردم کل بعد ظهر رو آب خوردم ولی باز تشنمه..😐

این همه هزینه کن وقت بزار بعد اینجوری زحمتت پوچ بشه خیلی لج دراره.. 😮‍💨😬😑😐🫤😵‍💫

دلواپس بقیه ی فلافلام حیف شد..😑😬

این روز ها خستگی و پادردم خیلی زیاد شده بیشتر از قبل ، اونقدری که امروز از درد زیاد نمیدونستم چیکار بکنم شروع کردم به ماساژ دادن ، کار نه چندان خوبی که لحظه ای این درد طغیان کرده رو تسکین میده و لحظه ای بعد به چشم بر هم زدنی باز می گردونه..

شیفت طولانی ۱۰ ساعته حسابی خستم کرده هر کسی جای من باشه خسته میشه بارها و بارها با خودم فکر می کنم اون همه شور و شوق و ذوق اولیه ای که برای این کار داشتم کجا رفته هر چقدر بیشتر زمان بگذره بیشتر دلم میخواد که از این کار و از این مکان فرار بکنم و به یک جای دیگه با یک کار دیگه با خستگی خیلی کم برم و امورات رو بگذرونم با این که خودمو به در و دیوار می زنم ولی نمیشه اینو حس کردم و فهمیدم که هر چقدر بیشتر در تکاپوی رفتن باشم بیشتر و بیشتر به این کار و این مکان زنجیر میشم و راه گریزی ندارم نمیدونم چرا ولی زمین و زمان بیشتر و بیشتر دست به دست هم میده که عکس خواسته م رفتار بشه و اتفاق بیفته.‌.

چه وضعیه نمیدونم ولی بدجوری در کار خودم و در کار بازی این روزگار موندم به چشمم دیدم چه سازها که نمی زنه..

گریه های خانواده ها بی امان بود جوری گریه می کردن که انگار یکی از عزیزانشون دراز به دراز روی زمین افتاده و این از دست دادنِ براشون سخت و طاقت فرساست..

انقدر عمقی با دلتنگی گریه می کردند که انگار سالیان سال میخوان از عزیزشون دور باشن و نگران این بودن که با این حجم از دلتنگی چه باید بکنن و این حجم از دلتنگی و بی تابی داشت روی من تاثیر میذاشت جوری پی در پی ولی بدون صدا و بدون جلب توجه نفس عمیق می کشیدم تا مبادا بغضم بشکنه و اشکی سرا زیر بشه و پاهای برادرم برای رفتن سُست بشه و این جدایی براش سخت بشه و این روز ها رو به سختی بگذرونه..

نمیگم سخت نیست سخته شایدم خیلی سخته این دوری و دلتنگی ، ولی مطمئنم این روزها رو پیش کسانی سپری می کنند که اونارو مثل خانواده خودشون می دونن و مثل خانواده خودشون دوسِشون دارن و مثل خانواده ی خودشون سلامتیشون براشون مهمه و مُجِدّانه برای حفظ نظم مکانی که توش اسکان دارن تلاش می کنن اینه که برای یه سری ها این دوره سخته و به سختی می گذرونن ولی در کل سخت نیست..

سرباز وطن..🫠🫠